خبر حبس و زندان یک عالم فرهیخته بسیار ناگوار است. از خداوند متعال دعای آزادی و حل مشکل این عالم بزرگوار را داریم. و امیدواریم دادگاههای کشور با دقت، شفافیت و سعه صدر بیشتری به پرونده ها رسیدگی کنند تا مبادا حقی از کسی ضایع شود بخصوص از علما و اندیشمندان و فرهیختگان که تنگ نظری با آنان ابعاد و تبعات وسیع اجتماعی خواهد گذاشت. خداوند به همه خرد و صبر و تحمل عنایت فرماید.

عجیب هست جماعت دعوت واصلاح جرات بخرج داد و این مطلب را خبررسانی کرد. قبول کنید جماعت و از واقعیت های اهل سنت بسیار دور هست و بیشتر یک حزب سیاسی مثل اصلاح طلبهای ایران می ماند

تنها بعد از چند روز از امضای منشور حقوق شهروندی توسط رئیس جمهور خبر بازداشت ماموستا رضا عبدی ما را بسیار اندوهگین کرد. ایشان دارای فکری معتدل و میانه و بدور از هرگونه افراط و تفریط در فکر و عمل , انسانی خادم هستند که حدود 35 سال در مسجد محله اسلام آباد و مدرسه دینی صلاح الدین ایوبی در ارومیه صادقانه به مردم دیار خویش خدمت کرده اند، پایگاه والای مردمی ایشان گواهی بر این مدعا است. متأسفانه چند سالی است فشار های زیادی بر فعالین مدنی و جریانات معتدل و میانه رو کرد و اهل سنت در استان آذربایجان غربی در جریان است که در طول عمر انقلاب بی سابقه یا کم سابقه بوده است. اخراج تعداد زیادی از معلمین صادق و دلسوز و مردمی به خصوص در شهرستان های سردشت و ارومیه، ایجاد فشار فراوان بر فعالین مدنی و تعطیلی بیشتر نهاد های مردم نهاد در جنوب استان، اخراج ماموستایان مردمی مساجد مناطق اهل سنت نشین و احضار مکرر آن ها، بخشی از این فشار است که بازداشت ماموستا رضا عبدی آخرین نمونه آن ها است. آنچه که مایه تعجب است تداوم این فشار ها در دولت تدبیر و امید آقای روحانی است. آقای حسن روحانی در دوران تبلیغات انتخاباتی و هم در طول این سه سال تأکید زیادی بر رعایت حقوق شهروندی و آزادی های اقلیت های مذهبی و زبانی کرده و اقدامات خوبی هم در این زمینه انجام داده اند ولی نه تنها سیاست های ایشان در این استان پیروی نمی شود بلکه چندین گام نیز به عقب برداشته شده است. نقض مکرر حقوق شهروندان و آزادی های عقیدتی و فکری و مذهبی مصرح در قانون اساسی و اخیراً منشور حقوق شهروندی امضا شده توسط رئیس جمهوری تا کی بر هم میهنان جنوب و مرکز استان آذربایجان غربی ادامه می یابد؟ آیا مسئولین مرکزی از وقایع این استان بی خبر هستند؟ آیا ایالت خودمختار دیگری در کشور تأسیس شده که خارج از اراده مرکز حرکت می کند ویارای مقابله با آن نیست؟ زندانی کردن فردی مثل ماموستا رضا که منادی وحدت، اعتدال و میانه روی است چه پیامی برای مردم، نظام و معاندان نظام می تواند داشته باشد؟

با سلام و قبل از همه سلامی گرم و مومنانه بر ماموستا رضا... امید است خداوند به ایشان و خانواده و یاران همراهش صبر جمیل عنایت فرماید... و درس‌هایی که در مود ابتلا مسیر دعوت تدریس کرده‌اند... مرور و یادآوری نمایند... براستی مردم از شعار و منشور و قانون‌های غیر عملی... خسته دل و آزرده شده‌اند... از وعده و وعیدهای انتخاباتی و مردم فریب... هرچند به باور من کسانی که وعده دروغ می‌دهند... قبل از همه خود را فریب داده‌اند... آیا درک این موضوع برای دولتمردان اینقدر سخت هست که بعد از ۴۰ سال متوجه نمی‌شوند که زندان و زنجیر و محدود کردن و تنگ نظری و... بیشتر از آنکه برای مردم و جامعه آزار دهنده هست به جایگاه خودشان لطمه وارد می‌کند... و علاوه بر نارضایتی خلق... نارضایتی خالق را دربردارد... که برای خردمندان همین نکته بس است...

به عنوان عضو کوچکی از جماعت که در مرحله تجدید نظر افتخار همراهی با این عالم فرهیخته و فروتن را در مراجعاتی چند داشتم، از دریافت خبر حبس ایشان اندوهگین شدم؛ نه به خاطر خودش؛ که او راه خود را آگاهانه و از چهار دهه پیش برگزیده است و تحمل مشقت، ادامه همان کسب مثوبتی است که از عنفوان جوانی از قِبَل تحصیل و تلمذ و بعدها از طریق تعلیم و تدریس و وعظ و خطابه و کنشگری اجتماعی با عزم و اراده دنبال کرده است و بنابراین جای اسفی برای او و همفکراهان و همراهانش نیست. تأسف را باید بر ساختاری خورد که به جای تقدیر و دست مریزاد از انسانهای شریف و آزاده و مثبت اندیش، راه زندان را پیش پایشان میگذارد تا گزینه ای جز خشونت طلبی یا سرسپردگی پیش پای کنشگران آزاد و مستقل نماند. زهی تأسف!

شخصاً بر این باورم که امثال ماموستا رضا عبدی عزیز نیاز است به جای سوق دادن به زندان، مجال داده شود تا تکثیر شوند تا با لطف و مهرورزی و اعتدالگرایی امثال ایشان، بتوان فضای نامهربان حاکم بر این مملکت را تعدیل و از واگرایی به همگرایی سوق داد. عجیب است که شخصیتی چون ایشان که خود از بنیانگزاران یک مسجد است و صرفاً به دلیل سوء برداشت یا اطلاعات نادرست، از امامت مسجد خودبنیادش برکنار می‌شود و بدون هیچ حاشیه‌سازی که هم امکان و هم توانش را با توجه به وجاهت مردمی‌اش داشت (که واکنش‌هایی جزیی مردمی، نمونه‌ای از این توانمندی بود)، در راستای خشونت‌پرهیزی و همگرایی ملی، می‌پذیرد و کنار می‌رود به کدامین دلیل و برهان و در راستای کدام مصلحت ملی حکم زندان می‌گیرد؟! ایا نیاز است ما اطلاعات و آگاهی خود را از موضوع بیشتر کنیم یا حکم‌دهندگان عزیز طمأنینه و مصلحت‌اندیشی‌شان را در این برهه‌ی حساس دامنگیر خاورمیانه و کشورهای همسایه فزونی بخشند؟!